با افزايش دماي كوره ها، آنها منبسط شده و تغيير حجم مي دهند. انتگرال تغييرات حجم در گازها معرف كار انجام شده روي سيستم است. اما در مورد جامدات قضيه به چه شكل است؟ به هر حال به هر شكلي كه باشد، به دليل شرايط يكسان دو كوره نبايد تفاوتي در نتيجه وجود داشته باشد، مگر آنكه بخواهيم دقيق تر به صورت مسئله نگاه كنيم. در يك حالت يكي از كوره ها بصورت آويخته نصب شده است و با انبساط حجمي كوره مركز جرم آن به پائين منتقل مي شود ( رويدادي كه لا اقل مستلزم دريافت هيچ انرژي خارجي نيست). اما در حالت دوم كه كوره روي زمين مستقر شده است، مركز جرمش به با لا منتقل مي شود و اين موضوع تنها از طريق دريافت انرژي كافي امكان پذير است. انرژيي كه مي بايست صرف افزايش دماي آن مي شد.