ضمن تشکر از پاسخهای خوب ارائه شده ، به نظر بنده تفاوت اساسی فالتهای فشار قوی و ضعیف در انرژی قوسهای شکل گرفته ناشی از آن خطاها و میزان انرژی قابل انتقال به محیط توسط پلاسمای شکل گرفته است. در واقع میزان تخریب ناشی از عبور جریان اتصال کوتاه بدون واسطه قوس در سیستمهای مختلف ولتاژی کاملاً یکسان است اما وقتی قوس شکل می گیرد اوضاع فرق می کند. از آنجا که مواد مورد استفاده در ساختمان هسته و سیم پیچی ماشینهای فشار ضعیف و قوی تقریباً یکسان است نمی توان انتظار داشت آثار تخریبی حاصل از قوسهای فشار قوی و ضعیف روی آنها یکسان باشد. مثلاً انرژی لازم برای تبخیر یک پوند مس یا فولاد حدود 4000 کیلو ژول است و یا انرژی لازم جهت شروع تخریب فلزی در یک تابلو حدود 30 کیلو ژول صرف نظر سطح ولتاژی مورد استفاده آن است. شاید تا بحال تابلوهای فشار متوسط تست شده در برابر قوس را دیده باشید، مانند آن است که درون تابلو انفجاری رخ داده باشد اما میزان تخریب قوسهای فشار ضعیف تا این حد نیست. بنابراین در سیستمهای فشار متوسط به دلیل سهم قابل توجه خطاهای زمین در بین خطاهای سیستم قدرت ، از برخی مزایای مهم زمین مستقیم جهت کنترل انرژی قوس صرف نظر می شود. در سیستمهای فشار قوی نیز تنها دستگاهی که در معرض این قوسهای مخرب قرار می گیرد، سیم پیچی ترانسفورماتور است که آن نیز به دلیل احاطه شدن با روغن ترانس قابل کنترل است. بنابراین در اینجا نیز می توان از مزایای فنی زمین مستقیم بهره لازم را برد. همچنین به دلایل اقتصادی ایزولاسیون مورد استفاده در سیستمهای فشار متوسط در حد فشار ضعیف انتخاب نمی شود. مثلاً در سیستمهای فشار ضعیف ایزولاسیون اعمالی معادل 2Un+1000 ولت است که در مورد یک موتور 400 ولت می شود 1800 ولت یعنی 4.5 برابر ولتاژ نامی آن، اما این عدد برای یک موتور 4 کیلو ولت در حدود 2.25 است. پس در این سیستمها باید بیشتر نگران فالت بود.