یک  تفاوت اساسی در طراحی و اجرای سیستم زمین نیروگاه ها با سیستم زمین پلنتهای صنعتی داخل کشور، استانداردهای مورد ارجاع هر یک از آنها است. در نیروگاه ها و پست های فشار قوی، استادارد IEEE 665 و IEEE 80 با تأکید بر کنترل ولتاژ گام و تماس توسط شبکه ای از سیمهای مدفون در زمین مورد ارجاع است که در عمل منجر به مصرف مقادیر زیادی مس و هزینه های قابل توجه می شود، در حالیکه در پلنتهای صنعتی بیشتر استانداردهای اروپایی از جمله BS 7430 مورد ارجاع است که علیرغم پرداخت آنها به همان مباحث در عمل منجر به اجرای سیستم زمین کوچکتر با تأکید بر مقاومت زمین کوچک تر از 2 یا 5 اهم می گردد.

به نظر شما علت تفاوت اساسی در این دو رویکرد چیست؟

موضوع

[محمد سعید جعفرپورمدیرکل]

کلمه طلایی در تفاوت این دو رویکر عبارت Remote است. در سیستمهای الکتریکی متصل به شبکه سراسری در سطوح پر انرژی انتقال و فوق توزع مانند پستها و نیروگاه های بزرگ، مسیر بخش مهمی از جریان اتصال زمین از طریق زمین دور بسته می شود، بنابراین زمین محلی حامل میزان قابل توجهی از جریان اتصال کوتاه است که در مقاومت معادل آن ولتاژ گام و تماس قابل توجهی را ایجاد می کند بنابراین لازم است از طریق نرم افزارهای اختصاصی المان محدود مانند CYME و ETAP مورد ارزیابی قرار گیرد.  در پلنتهای صنعتی مفهوم مذکور به دلیل تمرکز واحد تولیدی در مجموعه صنعتی و یا اتصال به شبکه توزیع به شدت نیروگاه ها و پست های فشار قوی مطرح نیست. سیستم زمین TNS مرسوم در این مراکز صنعتی و حجم زیاد اتصالات فلزی بیرون (سیستم باندینگ تجهیزات) و درون زمین (زمین کمکی) سبب می شود که مسیر درصد زیادی از جریان اتصال کوتاه از طریق هادیهای الکتریکی بسته شود و عملاً زمین محوطه درگیر بخش ناچیزی از جریان اتصال کوتاه شود. بنابراین عملاً کنترل جهش ولتاژ زمین (GPR) و آثار مخرب آن بر ایمنی افراد و تجهیزات در مراکز صنعتی نیازمند رسیدگی هزینه بردار نیست.

در سالهای اخیر با توسعه تولید پراکنده و الزام صنایع بزرگ به تولید توان در مقیاس بزرگ شرایط ایمنی سیستمهای زمین پلنتهای صنعتی متصل به شبکه تغییر نموده و قاعدتا باید اثر آن را در مشخصات فنی و نحوه پیگیری مشاوران و مراجع بازرسی فنی ببینیم. چیزی که با توجه به لختی و رویه های کپی برداری موجود همراه با سهولت نیست.

[نویسنده]

پاسخ‌ها