[حمید]

مطابق استانداردIEEE 665 بخش 5.5.3.1 صفحه 27 ، بهترین مسیر برای اجرای سیم زمین یک تجهیز ، نزدیکترین مسیر ممکن به مدار اصلی آن است .

It is important that the ground conductors be run as close as possible to the circuit conductors , since this reduce the reactance of the fault current return path .
مهندس جوان تازه کار که هنوز مفاهیم درس الکترومغناطیس را در ذهن دارد برای درک این توصیه حرفه ای دچار مشکل می شود . از نظر او تنها فاکتور الکتریکی متأثر از فاصله دو سیم ، اندوکتانس القایی بین آنها است که آن نیز با کاهش فاصله افزایش می یابد ، زیرا اندوکتانس القایی بین دو سیم انتگرال ( حد مجموع ) شار مغناطیسی در برگیرنده سیم ( linkage ) تقسیم بر جریان گذرنده از سیم است . از آنجا که شار بین دو سیم شار لینک کننده محسوب نمی شود با افزایش این فاصله ، از مقدار حد مجموع شار لینک شونده کم شده و عملاً اندوکتانس بین دو سیم تقلیل می یابد .
به عبارت دیگر با کاهش فاصله ، اندوکتانس بین دو سیم افزایش یافته در نتیجه راکتانس نیز زیاد می شود و این مغایر توصیه استاندارد است .
به نظر شما چه اشکالی در نحوه استنتاج مهندس جوان وجود دارد ؟

موضوع