میزان انرژی مصرفی یک جاندار در واحد زمان را آهنگ متابولیک آن می نامند. آهنگ متابولیک به شدت فعالیت جاندار بستگی دارد، درمورد یک انسان 70 کیلوگرمی آهنگ متابولیک در حالت استراحت حدود 83 وات و در شرایط دیگر مطابق جدول زیر است. آهنگ متابولیک فردی که در حالت فعالیت خاصی است از روی سنجش کل هوای بازدم او در مدت 5 دقیقه اندازه گیری می شود، آنگاه مقدار اکسیژن مورد استفاده در مدت زمان یک دقیقه محاسبه می شود. اکسیژن مصرف شده با کربوهیدارتها، چربی، و پروتئین بدن واکنش انجام می دهد و میزان انرژی مصرفی به ازای 1 لیتر اکسیژن محاسبه می شود.
از آنجا که انرژی تولید شده در بدن جانداران در نهایت به صورت انرژی حرارتی از سطح بدن دفع می شود، و میزان انرژی دفع شده از سطح بدن با مساحت آن متناسب است، بنابراین آهنگ متابولیک جانداران با توان 2 ابعاد طولی آنها (L2)یا سطح بیرونی شان متناسب است. پستانداران به هنگام غواسی در زیر آب متکی به ذخیره اکسیژن موجود در ریه های خود قبل از فرو رفتن در آب هستند. از آنجا که میزان ذخیره اکسیژن با حجم ریه مرتبط است و ابعاد ریه در تناسب مستقیم با ابعاد کلی جاندار است، حجم اکسیژن ذخیره شده با توان 3 ابعاد جاندار (L3) متناسب خواهد بود. میزان انرژی مصرفی یک شناگر جهت انجام فعالیت زیر آب برابر آهنگ متابولیک او حین انجام آن فعالیت ضربدر زمان انجام آن فعالیت است. بنابراین مدت زمان قابل تحمل برای فرد جهت انجام فعالیت در زیر آب متناسب با ابعاد طولی (L3/L2=L) آن است. به همین دلیل است که نهنگها بیش از هر پستاندار دیگری قادر به فعالیت در زیر آب هستند. بدین ترتیب هرچه انسان از نظر ابعادی بزرگتر باشد به مدت بیشتری در زیر آب قادر به فعالیت خواهد بود.