[حمید]

معماهای فکری معمولاً در بر گیرنده جنبه هایی متنوعی از هوش نظیر قدرت جمع آوری و دسته بندی اطلاعات، حافظه ، تمرکز، استنتاج، خلاقیت و زیبایی شناسی که هر یک به نحوی موضوع شاخه های جدید علم روانشناسی است، می باشند. مسائل فکری با توجه به سهم هر یک از مولفه های مذکور در شکل گیرییشان همچنین موضوعات مورد بحثشان می توانند از کارکردهای متنوعی مانند سرگرمی و ورزشهای فکری تا فعالیتهای ذهنی بسیار پیشرفته که ذهن بزرگترین نوابغ بشری را در طول تاریخ به خود معطوف داشته، برخوردار باشند. هر معمای فکری داری یک هسته مرکزی که جانمایه آن مسئله فکری و یک پوسته کمک کننده به انتقال مفاهیم است. شما برای طرح معما به هر دوی آنها نیاز دارید. به نظر بنده با کالبد شکافی دقیق معماهای علمی ، منطقی و زیبا می توان به نحوه شکل گیری آنها و سهم هر یک از شاخصه های هوش در شکل دهی یک معمای خوب پی برد. تفکر منطقی بجز جنبه های آموزشی از یک وجه بسیار مهم مهارتی نیز برخوردار است، که قاعدتاً نظامهای آموزش و پرورش مختلف می باید به عنوان یک هدف بدنبال تأمین آن باشند. برای نمونه مثالی که شما ذکر کرده اید می تواند به پوسته یک معما مربوط باشد، هسته اصلی آن هنوز غایب است. این هسته می تواند یکی از خواص فیزیکی آب باشد که نهایتاً به یک معمای علمی ختم می شود. معمولاً کسانی که درک سطحی از مسائل دارند قادر به تفکیک شکل و محتوای یک مسئله نیستند و همه را یکجا حفظ می کنند. این افراد از حل مسائل جدید با همان محتوا و شکل جدید عاجزند. برای مثال قوانین عام طبیعت نظیر قانون بقای ماده و انرژی جزو اصول مبنایی فیزیک می باشند که در مسائل مختلف علمی تنها پوسته خود را عوض می کنند. دانش آموز یا دانشجویی که مطالب درسی را خوب یاد گرفته نگران طرح مسائل جدید در امتحان نیست اما دانشجو یا استادانی که هنرشان حفظ مطالب است دائماً بدنبال مسائل نمونه یا مسائل حل شده سنوات قبلی می باشند و با کوچکترین تغییری در فرم سوال دچار آشفتگی می شوند. متأسفانه نظام آموزشی ما به گونه ایست که استاد و دانشجو را صرف نظر از استعدادشان در گیر همین نحوه انتقال اطلاعات می کند.