به طور كلي اندازه گيري سيستم زمين در محيط هاي با سازه هاي زير زميني وسيع و نيز فضاهاي بسته نظير سطح معابر شهري، فضاي داخلي ساختمانها و غيره از معضلات اصلي اندازه گيري سيستم هاي زمين هستند. در اين زمينه تجربيات خودم را در بيان مي كنم: 1- به طور كلي در صورت عدم امكان كوبيدن ميله ها (روش افت پتانسيل) مثلا سطح بتوني مي توان از دو توري مسي به جاي الكترودهاي كمكي استفاده كرد. توري ها را در مكان خود قرار داده و مقداري آب روي آنها بريزيد. كمي صبر كنيد تا آب جذب بتون گردد. اگر دستگاه شما قابليت نشان دادن مقاومت تماسي الكترودهاي كمكي را دارد با كمي سعي و خطا مي توانيد نتيجه دلخواه بگيريد. شماتيك اين روش در عكس زير نشان داده شده است. “http://www.electricneutron.com/wp-content/uploads/2011/02/tar-method.jpg” 2- راهكار ديگر استفاده از ارت تستر هاي كلمپي است كه در بازار ايران به وفور يافت مي شوند. اين ارت تسترها بدون نياز به كوبيدن ميله ها با تزريق جريان به الكترود و اندازه گيري ولتاژ در همان الكترود اندازه گيري را انجام مي دهند (كاربرد ويژه در الكترود هاي تكي و با ابعاد كوچك). 3- راهكار ديگر مبتني بر ادعاي شركت HIOKI است. اين شركت ارت تستر مدل 3143 را با بازار داده كه تنها با خواباندن سيم دستگاه روي معبر شهري با آسفالت و اتصال سيم ديگر دستگاه به الكترود كار اندازه گيري را انجام ميدهد. 4- يك راهكار ديگر نيز كه معمول است استفاده از يك هادي جريان متصل به زمين نظير يك الكترود ديگر در مجاورت الكترود مدنظر به عنوان ميله كمكي دوردست (ميله كمكي تزريق جريان) است. 5- نكته آخر در مورد سوال اين دوست عزيز، آنست كه علاوه بر مشكل كوبيدن ميله هاي كمكي و مقاومت تماسي بالاي آنها وجود هر نوع سازه مدفون در نزديكي محل تست (به ويژه اگر گستره باشد) باعث ايجاد نويز در دستگاه و خطاي اندازه گيري بالا مي باشد(بسته به قدرت فيلتر كردن ارت تستر). گاهي نيز در صورت برخورد الكترود به سازه هاي زير زميني باعث انحراف جريان تزريقي توسط دستگاه گردد. اين نيز خود باعث مشكل شدن اندازه گيري مي گردد.
