[حميد]

اظهار نظر بامزه ايست، امروزه شبكه جهاني ارتباطات با ايجاد فضاي كاملاً آزاد تبادل افكار ، امكان گذار فضاي آموزشي از چارچوب سنتي خود به فضاي مدرن و دمكتراتيزه كردن آنرا فراهم نموده است كه از مهمترين وي???ژگيهاي بي بديل اينترنت در عصر حاضر است. من به عنوان مخاطب اين اظهار نظر ، بايد درس تحمل و تسامح را در همين دبستان بياموزم. اينجا كارگاهي است براي عده اي كه به قصد تضارب آراء و انديشه، داوطلب به اشتراك گذاري ايده هاي خود هستند. به نظر من خيلي هم نبايد براي آن شرط و شروط قائل شد. زيرا با توجه به نسبيت حاكم بر اخلاقيات ارتباطات فردي، اگر ضمن تحمل يك توهين ظاهري حاضر باشيم جان كلام گوينده را درك و به او پاسخ مناسب دهيم، قادر خواهيم بود در ميدان هم انديشي باقي مانده و از مزاياي آن بهره مند شويم. معني تسامح نيز همين است. يعني طرفين آستانه تحمل خود را براي ميدان دادن به هوش هيجاني افراد افزايش دهند تا فضاي گفتگو مملو از ايده هاي بكر شود. به ياد دارم در دوره تحصيل هميشه با فضاي سنگين ارتباط استاد و شاگرد روبرو بوديم، استاد فردي متكلم الوحده بود كه هر چه از دهانش بيرون مي آمد درست و جايگاهش كاملاً مقدس بود. بعضي از اين اساتيد هم در عمل دچار توهم و احساس همه چيز داني مي شدند، غافل از اينكه استبداد در عمل نه تنها به عناصر تحت ستم آسيب مي رساند بلكه شخص مستبد را نيز از معايب خود بي بهره نمي گذارد. به هر حال جان مايه پيام صحيح ايشان اين است كه به داد زبان فارسي برسيد، منابع اطلاعاتي به زبانهاي غير فارسي فراوان است، دانش بومي شده و مفاهيم فارسي شده كم است. من به نوبه خود اين انتقاد را مي پذيرم و آرزو مي كنم روزي برسد كه چرخ دانش و فرهنگ ما فارسي زبانان با جريان شتابان علم و فرهنگ جهاني هماهنگ شده تا بتوانيم مفاهيم مورد علاقه مان را با زبان مادريمان كه سرشار از بار عاطفي براي ما ايرانيان است، انتقال دهيم.