مبنای تست عایقی ترانس در واقع سنجش میزان جریان عبوری از دو بخش عایق شده ترانس حین اعمال یک ولتاژ مستقیم یا متناوب بین آن دو بخش است. در تست dc مقاومت مذکور، دو بخش فلزی در حکم صفحات فلزی یک خازن مفروض عمل نموده و عایق حائل در حکم الکترولیت این خازن است. بسته به خواص دی الکتریک عایق و انرژی ذخیره شده در دیپلهای الکتریکی ماده حائل میزان جریان عبوری متغیر خواهد بود. بنابراین در سنجش مقاومت عایقی ترانس، در حالت بدون روغن و مملو از روغن به اعداد متفاوتی خواهیم رسید. طبیعی است که مقدار این مقاومت معرف وضعیت روغن از نقطه نظر تحمل عایقی است.