در شبکه های بهم پیوسته آثار هر نوع اختلال یا خطای الکتریکی می تواند بطور گسترده نواحی زیادی از شبکه و سیستمهای حفاظتی مرتبط را درگیر نماید در حالیکه ممکن است ناحیه بروز خطا بسیار کوچک باشد. از این جهت در شبکه های مدرن امروزی اعمال حفاظت انتخابی (SELECTIVE) از اصول یک حفاظت درست است. بنابراین در طرح اولیه حفاظت یک سیستم می باید ابتدا زونهای مختلف حفاظتی در شبکه تعریف و متناسب با اهمیت هر یک چه از حیث تضمین جریان رسانی به بخشهای مختلف و چه از حیث محدود نمودن آثار خطای الکتریکی ، حفاظت انتخابی مناسب اعمال گردد. برای مثال در دو خط انتقال موازی، بروز خطا در یکی می تواند سبب افزایش جریان در دیگری نیز شود، در این حالت جهت جریان خطا یا بهتر بگوییم جهت توان الکتریکی متناظر با آن در دو خط متفاوت خواهد بود. بنابراین اگر از رله اضافه جریان مجهز به المان تشخیص جهت توان استفاده شود ، بجای قطع هر دو خط می توان تنها خط معیوب را از مدار خارج نمود. در طرحهای حفاظتی گاهی اوقات تشخیص جهت خطا آنچنان اهمیت می یابد که لازم است حفاظت مذکور در صورت از کار افتادن المان جهتی بلوکه شده و اساساً عمل نکند. بدین منظور در رله های مدرن نظیر مورد اشاره شده در بالا فانکشن FUSE FAILURE پیش بینی می شود. چنانکه می دانید تشخیص جهت توان در رله های جهتی معمولاً از طریق پلاریزاسیون ولتاژی محقق می گردد، از این جهت در صورت بروز هر نوع قطعی در مدار ثانویه ترانس ولتاژ که می تواند سبب خطای رله در تشخیص صحیح جهت توان شود، می توان با استفاده از فانکشن مزبور رله اضافه جریان جهتی را بلوکه نمود.