- This topic has 2 replies, 1 voice, and was last updated 3 years, 1 month ago by .
-
Topic
-
یک نیروگاه در حال ساخت شامل 6 واحد مجزای 160 مگا واتی می باشد. هر واحد از یک تابلو 6 کیلو ولت جهت تغذیه بارهای داخلی برخوردار است. همچنین نیروگاه دارای یک سوئیچگیر مشترک 6 کیلو ولت برای تغذیه بارهای مشترک و استفاده در مواقع اضطراری می باشد.
حین عملیات راه اندازی واحد 2 نیروگاه در مقطعی امکان بهره برداری از فیدر متصل به پست جهت تغذیه تابلو فشار متوسط واحد وجود نداشت و گروه راه اندازی ناچار به استفاده از سوئیچگیر نظیر در واحد 1 بودند. مسیر تغذیه نیز تابلو فشار متوسط مشترک نیروگاه است.
این دو تابلو توسط یک کابل 6 کیلو ولت نسبتاً طولانی بهم مربوط می شوند. از سوی دیگر کلیه فیدرها در تابلوهای فشار متوسط واحد و مشترک به یک رله اتصال زمین حساس که از طریق یک ترانس جریان حلقوی منصوب روی کابل تغذیه می شود، مجهزند.
بدلیل نحوه زمین شدن ترانس واحد نیروگاه که تغذیه کننده اصلی تابلوهای فشار متوسط واحد است ، جریان اتصال کوتاه سیستم حداکثر به مقدار 10 آمپر می رسد و جریان ستینگ رله متناسب با آن و برابر با 2 آمپر انتخاب شده است. رله مزبور در مسیر ارتباطی مورد اشاره مانع بهره برداری از سیستم به هنگام تغذیه سوئیچگیر واحد از طریق تابلو مشترک نیروگاه می شود زیرا به محض وصل کلید مربوطه، رله فرمان تریپ به سیستم ارسال می کند. البته با افزایش ستینگ رله مشکل ارسال تریپ مرتفع می گردد. اما هنوز اطمینان لازم از سالم بودن سیستم و کابلهای ارتباطی وجود ندارد.
وجود جریان نشدی زمین در سیستم می تواند هشداری برای وجود ضعف عایقی با قابلیت گسترش در صورت استفاده بیشتر باشد بویژه آنکه فیدرهای دیگر با همان شرایط نصب ، رله حفاظتی و ستینگ بدون هیچ مشکلی کار می کنند.
در این شرایط گروه راه اندازی خواستار پذیرش ریسک بهره برداری از سوی گروه طراحی و دیگر طرفهای درگیر در موضوع می شود.آیا شما قادر به پذیرش چنین ریسکی هستید؟
- You must be logged in to reply to this topic.